Warsztaty językowe z okazji Europejskiego Dnia Języków Obcych w których uczestniczyła nasza młodzież z klasy 7a i 7b miały przede wszystkim na celu uczczenie europejskiej różnorodności językowej, promowanie nauki języków oraz ochronę i rozwój europejskiego dziedzictwa językowo – kulturowego .
Organizator przedsięwzięcia-Sekretariat ds. Młodzieży Województwa Zachodniopomorskiego w trzech blokach tematycznych przybliżył młodzieży znaczenie różnorodności językowej. Wielojęzyczność w UE – Michała Rozenberga z Uniwersytetu Szczecińskiego, Języki w programach UE – dr Marty Szulc z Ekspert Team Europe oraz Język dezinformacji – dr Doroty Kowalewskiej z Instytutu Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie pokazały jak ważna jest międzynarodowa komunikacja.
W każdej legendzie jest ukryta cząstka prawdy …
Symbolem prawspólnoty językowej wszystkich ludzi, a jednocześnie poróżnienia języków stała się biblijna Wieża Babel. Księga Rodzaju głosi że mieszkańcy ziemi mieli jedną mowę i jednakowe słowa. Pierwotny lud postanowił wznieść na równinie Sinear miasto, a w nim wieżę której wierzchołek miał sięgać miał nieba. Pomysł ten nie spodobał się Bogu, który uznał go za przejaw pychy człowieka. Postanowił pomieszać im języki, aby nikt nie rozumiał języka drugiego. Lud który stanowił jedność poróżnił się i wszyscy rozproszyli się po Ziemi nie myśląc o ukończeniu wspólnego dzieła .
Dziś wiadomo, że wspólna mowa spaja więzi w grupie i jest być może najpotężniejszą siłą konsolidującą. Dotyczy to małych zbiorowisk jak i całych narodów decydując o ich tożsamości. Współcześnie wszyscy ludzie żyjący na świecie używają w sumie 6800 języków, ale przewiduje się, że do końca XXI wieku połowa z nich całkowicie wygaśnie – w ciągu ostatnich pięciu stuleci prawie 9000 języków wymarło w wyniku wojen, masowego mordowania całych narodów i grup etnicznych, migracji i asymilacji mniejszości narodowych. Tylko 600 języków uważa się za nie narażone na zniknięcie, ponieważ są one nauczane na kursach. Jak szacują eksperci UNESCO, co najmniej 100 tysięcy ludzi musi mówić danym językiem, aby był on przekazywany z pokolenia na pokolenie. Współczesna globalna cywilizacja przyspiesza ten proces kurczenia się ilości języków ludzi na ziemi.
W naszej cywilizacji króluje język angielski, potem francuski, niemiecki i hiszpański. Ostatnie lata wykazały że mimo korzyści umożliwiających łatwy kontakt ze światem, używanie angielskiego jest w znakomitej większości zarzucone na rzecz języków narodowych. Czy postępujący rozwój mediów elektronicznych doprowadzi do naturalnej śmierci niektórych z nich i jednoczesnego upowszechnienia się któregoś z języków europejskich? Która tendencja okaże się silniejsza: dążenie do maksymalnie ułatwionego globalnego dialogu czy chęć zaakcentowania i pielęgnowania narodowej odrębności ludzi?
Takim uniwersalnym językiem naszej planety – lingua franca (pierwotnie gwara złożona z elementów włoskiego, hiszpańskiego, arabskiego, francuskiego, nowogreckiego) stała się angielszczyzna. Na co dzień używa jej około 450 milionów ludzi, a dla 400 milionów jest drugim językiem. Taką pozycję zdobył sobie angielski w wyniku podbojów kolonialnych oraz wpływu kultury amerykańskiej w XX wieku. Zdominował on biznes międzynarodowy i niepodzielnie panuje w mediach. Jednak niemożliwym jest, aby wyparła języki lokalne a nawet gwary ze strefy intymnej, z życia rodzinnego ludzi mieszkających pod różnymi szerokościami geograficznymi. Nie można poznać najważniejszych tradycji kultury europejskiej bez znajomości pierwszych języków Europy: greki i łaciny, języków pierwszej demokracji i Nowego Testamentu, prawa rzymskiego i uczonych średniowiecza i odrodzenia. Więcej niż połowa wyrazów obcych wywodzi się z języków klasycznych, a kto je zna nie będzie miał trudności z nauczeniem się języków współczesnych. Tolerancję językową zapewniają Europejska Konwencja Praw Człowieka z 1949 zabraniająca dyskryminacji ze względu na język, Europejska Konwencja Kulturalna z 1954 zachęca do nauki języków obcych, a Europejska Karta Języków Regionalnych I Języków Mniejszości z 1992 ma na celu propagowanie niezaprzeczalnego prawa do używania języków regionalnych i języków mniejszości w życiu prywatnym i publicznym. W dobie integracji Polski z Unią Europejską absolwent polskiej szkoły powinien znać język obcy, aby korzystać ze zdobyczy naukowych i kulturalnych współczesnego świata, rozwijać swoją karierę zawodową i kontakty z innymi ludźmi. Dobrze jest znać język sąsiadów aby móc poznawać kulturę i realia życia codziennego żyjących obok nas narodów, prowadzić z nimi przyjacielski dialog i wymianę gospodarczą. Młodzi ludzie powinni pamiętać, że uczenie się języków rozwija tolerancję i zrozumienie między ludźmi pochodzącymi z różnych tradycji językowych i kulturowych.
Nauka języka jest czymś co można robić przez całe życie – nigdy nie jest się zbyt młodym lub starym żeby się uczyć. To wyzwanie które przyniesie wiele radości i dostarczy poczucia zadowolenia: ułatwi podróże i nawiązywanie przyjaźni, ułatwi otrzymanie lepszej pracy, szybszy awans i wyższe zarobki, zapewni wszechstronny dostęp do informacji światowej. Uważamy, że impreza wzmocniła w pewien sposób udział naszego środowiska lokalnego w integracji młodzieżowej z Unią Europejską, albowiem młodzi ludzie z pewnością nie będą mieli kłopotów w niedalekiej przyszłości z nauką, pracą i kontaktami międzyludzkimi w Unii .
Beata Adamowicz i Dorota Kowalewska
