Ogólnopolski Dzień Głośnego Czytania został ogłoszony po raz pierwszy w 2001 r. przez Polską Izbę Książki. Data ta, związana jest z urodzinami Janiny Porazińskiej, autorki książek dla dzieci i młodzieży.
Głośne czytanie jest trudną sztuką. Wymaga dbałości o piękną dykcję, umiejętności aktorskiego modulowania głosu, czytania w odpowiednim tempie i z właściwym natężeniem. Osoba czytająca powinna snuć bajkę tak, by słuchacze przeżywali przygody wspólnie z bohaterami. Nasze klasy podjęły się trudnego zadania. W czasie przerw starsi uczniowie czytali młodszym czytelnikom, a klasa 3b wysłuchała baśni Brzydkie kaczątko i Jaś i Małgosia. Podczas lekcji wykorzystaliśmy teatralny rekwizyt – magiczny drewniany teatrzyk kamishibai.
Dzieci z przyjemnością wkraczają w świat książki. W skupieniu przeżywają przygody bohaterów, z którymi niejednokrotnie się identyfikują i pragną dla nich szczęśliwego losu. Głośne czytanie buduje poczucie wspólnoty i uczy uważności. Można powiedzieć, że wypowiedziane słowa materializują się i budują w słuchaczu obrazy, które zostaną z nim już na zawsze. Mając to na uwadze, warto wspólnie czytać teksty, które nie są łatwe. W starszych klasach uczniowie mierzą się z literaturą trudną dla nich w odbiorze. Głośne czytanie ułatwia to zadanie. Słowa niezrozumiałe nabierają znaczenia, można przy nich się zatrzymać, wspólnie wyjaśnić, przedstawić. kontekst i omówić.
To bardzo wpływa na zrozumienie całości utworu. Wspólne czytanie lektur, które należą do dzieł polskiej literatury, sprawia, że stają się one nam bliższe. Znowu losy bohaterów ciekawią nas, ich decyzje nas fascynują, zadziwiają lub budzą sprzeciw. Omawianie lektur w klasie, w której była ona głośno czytana jest zupełnie innej jakości, niż w przypadku, kiedy zostawiamy uczniów samych z czytaniem. Zwłaszcza tekstów, które są dla nich archaiczne.
Do tradycji należy już głośne czytanie utworów romantyków na lekcjach języka polskiego w klasach siódmych i ósmych. Dzień Głośnego Czytania wykorzystała ostatnio 7b do wspólnej lektury „Balladyny” Juliusza Słowackiego. Jak zwykle okazało się, że niełatwy tekst dramatu przeczytany głośnio, z podziałem na role bardzo podobał się uczniom.
Danuta Krzaczkowska
Jagoda Kurzydłowska
